مکان یابی بهینه المانهای پیزوالکتریک برای میرانمودن ارتعاشات سازهها

کاهش مصرف انرژی بعنوان هدف اساسی در طراحی محسوب می‌شود. بالطبع هدر رفت انرژی در هر سیستمی میتواند آینده یک سیستم را به مخاطره بیندازد. این موضوع چند دهه ای است که توجه فراوانی از سوی پژوهشگران سراسر دنیا قرارگرفته است. سیستم های پیوسته همانند یک سازه مهندسی از قبیل تیر – ورق- پوسته کاربرد وسیعی در صنایع مختلف دارد و بخش عمده سیستم‌های صنعتی دربرگیرنده این نوع سازهها هستند اما مهمترین نکته در طراحی این نوع سیستم‌ها جلوگیری از خرابی، کاهش هزینه‌های تعمیرات و نگهداری و افزایش عمر و سلامت سیستم میباشد و این نکات مذکور بطور مستقیم و غیرمستقیم توصیف کننده مصرف انرژی میباشند و می‌توانند به نوعی اهداف طراحی را ارضا نسازند و به یک محصول و خروجی مطلوب دست نیابند. ارتعاش هر نوع سیستم پیوسته ای میتواند نتیجه نامطلوبی در عملکرد سیستم بجای گذارد و طراحی یک سیستم را تضعیف سازد بنابراین تلاش برای کاهش ارتعاش و کنترل این پدیده دینامیکی تاثیر بسزایی در کاهش اتلاف انرژی ( انرژی جنبشی – انرژی پتانسیل) یک سازه پیوسته خواهد گذاشت. در این گزارش قرار است مجموعه فعالیتهای علمی و پژوهشی که از سال 1980 تا 2013 در زمینه کاهش ارتعاشات سیستم های پیوسته با تمرکز بر رویکرد یافتن مکان بهینه بر روی سازه و نصب تکه های حسگر و عملگر پیزوالکتریک و ترکیب مدل هوشمند ساخته‌شده با انواع رویکردهای کنترلی جهت مهار و کنترل ارتعاشات ناخواسته سیستم در برابر تحریکات و اغتشاشات خارجی گزارش داده شود.